Sławomir Kwiatkowski urodził się 22. 02. 1916 roku w Lublinie. Jego ojciec, Leon Kwiatkowski, był dyrektorem lokalnego Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych. Matka, Jadwiga z domu Kochanowska, zajmowała się edukacją swojej trójki dzieci.
Sławomir skończył naukę w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Staszica w Lublinie, najstarszej polskiej szkole w tym mieście. W tym okresie należał do harcerstwa, które – jak twierdził – dało mu dużo wiedzy i sprawności, które później przydały się podczas szkolenia spadochronowego.
We wrześniu 1939 roku do Brześcia, gdzie przeniósł się Leon Kwiatkowski wraz z rodziną, gdy został Dyrektorem Okręgu TUW, wkroczyły wojska radzieckie. Sławomir wraz ze starszą siostrą Bożeną zostali zatrzymani za próbę przekroczenia granicy, która właśnie została tu utworzona. Brześć znalazł się w Związku Radzieckim.
Rodzeństwo zostało zesłane do osobnych łagrów. Zmiana sytuacji politycznej po układzie Sikorski-Majski, pozwoliła na dostanie się do polskich wojsk na Zachodzie. W ten sposób Sławomir po trochu (przez Kirgizję, przez komisję poborową w Kazachstanie, Uzbekistan, Persję, Irak, Indie, wokół Przylądka Dobrej Nadziei) trafił na Wyspy Brytyjskie i ostatecznie do Brygady Spadochronowej gen. Sosabowskiego. Jego siostra Bożena trafiła do 1. Dywizji Pancernej gen. Maczka.
W 1945 roku Sławomir Kwiatkowski wrócił do kraju dowiadując się, że cała rodzina, prócz ojca, który zmarł na zawał serca – przeżyła i mieszka w Łodzi, które to miasto nie ucierpiało specjalnie podczas działań wojennych. Sławomir pracował naukowo w Instytucie Włókiennictwa. Zwolniony z przyczyn politycznych pracował w Domu Książki. W wyniku „odwilży” powrócił po 1956 roku do Instytutu.
Miesiąc przed swoim odejściem Sławomir Kwiatkowski miał okazję zobaczyć pierwszą wersję swojej książki.
Zmarł 22 grudnia 2011 roku. Był wspaniałym ojcem.
Krzysztof Kwiatkowski
Krzysztof Kwiatkowski od dziecka słuchał opowieści Ojca, wraz z nimi dowiadywał się prawdziwej historii o polskich żołnierzach, których los zapędził do dalekich krajów by walczyć o wolność okupowanej przez wrogów Ojczyzny.
Z czasem zachęcił swojego ojca do spisania przeżytych wydarzeń. Tak rozpoczęła się trwająca wiele lat praca nad książką. Po śmierci Ojca w 2011 roku, Krzysztof dokończył dzieło zgodnie z jego wskazówkami.
Pieczołowicie spisał wojenne wspomnienia żołnierza 1. SBS, kaprala podchorążego Sławomira Kwiatkowskiego, uporządkował zgromadzone na przestrzeni dziesięcioleci zapiski, listy, dokumenty, które opatrzył przypisami i własnymi komentarzami, z czego powstała Opowieść, nadając książce jej obecną postać.
Krzysztof Kwiatkowski jest pedagogiem, wieloletnim wychowawcą młodzieży, autorem książek z serii „Survival po polsku” oraz jednym z najbardziej znanych propagatorów survivalu w Polsce. Był jednym z uczestników projektu szkolenia survivalowego żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych.